PEBA 2009

Isang paanyaya ang ipinaabot sa akin ni lordcm para gumawa ng isang article para sa PINOY EXPATS BLOG AWARDS 2009. Ang tema nila ngayon ay "Filipinos Abroad - Hope of the Nation, Gift to the World...".

Ang mga Pinoy, kahit saan makikita mo 'yan. Siguro, kung may trabaho sa buwan at nangangailangan ng trabahador, hindi magpapahuli ang Pinoy.

Siguro, alam naman natin kung bakit maraming mga Pilipino ang nag-nanais na maka alis patungong ibayong dagat. Malaki kasi ang kitaan sa ibang bansa, maraming opportunities at maraming benefits. Ngunit sa kabila ng magagandang offers sa ibang bansa, kaakibat nito ang matinding hirap at kung minsan pa nga ay pag-durusa dahil sa ang iba ay minamaltrato ng kanilang mga amo. Nariyan na rin na maho-homesick ka at maluluha ka na lang ng bigla dahil namimiss mo na ang mahal mo sa buhay.

Kanya-kanyang pamamaraan para maiwasan nila ang pagka-inip o homesick. Anjan ang kanya-kanyang subscription ng Diyaryo mula sa Pilipinas, subscription para sa TFC o Pinoy TV, tawagan sa mga Mobile Phones, Skype o Yahoo Messenger (VoIP), sa mga social networking sites, at ang iba naman ay sa blogging.

Isa na rito ang Blogging. Karamihan kasi sa mga nababasa kong mga blogs ay gawa ng isang OFW. Dito kasi nila naibubuhos ang kanilang mga saloobin kapag sila ay nalulumbay, o di naman kaya ay naibabahagi nila ang kanilang mga kuwento base sa kanilang trabaho sa ibang bansa. Malaki rin ang nagagawa ng Blogging lalo na sa mga Filipinos Abroad, dahil nagkakaroon ng interaction at nagkakaroon ng ugnayan ang mga OFW base sa mga articles at istoryang kanilang nababasa at hindi na siya nalalayo sa konsepto ng Social Networking Websites dahil kahit sino ay maaaring makabasa ng kanilang mga artikulo.

Kaya naman, dahil sa pagiging mahusay, masipag at matiisin nating mga Filipinos Abroad, ipinamamalas nila ang istorya ng kanilang buhay sa pamamagitan ng blog at karamihan sa mga blog na ito ay nagpapabatid na sana'y maging inspirasyon ito sa mga mambabasa upang sila rin ay magsumikap upang umunlad ang sarili at pamilya at maging katuwang sa pagpapaunlad ng ekonomiya ng bansa.

Read More

At sa pag-ulan....

Tuwing bakasyon palatandaan ko na sa buwan ng Mayo, kapag nag-uulan na ito ang nagiging hudyat ko sa paparating na pasukan sa eskwela. Maigi nga at sa kalahating buwan ng Abril ay umuulan na, kasi hindi ko kayang tiisin ang sobrang init ng panahon noong mga araw na lumipas.

Speaking of magpapasukan na, marami na nanamang mga magsisipasukan sa College bilang mga Freshmen at sa kabila nito ay marami na namang mga Graduates na kanya-kanya ang diskarte para makapaghanap ng trabaho. Kanya-kanyang punta sa mga Job Hunt Booths sa mga Malls at sa mga Eskwelahan, kanya-kanya ring punta sa mga Online Based Job Search Engine sa Internet. Kanya-kanya ring Istilo ng pag-gawa ng resume`s, sample works o portfolio. Pero ang importante, kanya-kanya din ang diskarte sa Interview para matanggap sila ng employer. Marami ang nagsasabi na mahirap ang makapag-hanap ng trabaho dito sa Pilipinas, marami ngang mga Job Offers na inaalok ng mga kumpanya sa mga Classified Ads at kadalasan ay kakaunti lang ang talagang pumapasa dahil ang iilan ay hindi kwalipikado dahil sa mahina ang kanilang kakayanan o kadalasan ay bata pa sila para sa posisyong inaalok ng kumpanya.

One time, nagbasa ako ng mga classified ads sa diyaryo. At napuna ko na marami pa rin ang nag-hahanap ng mga web designers at graphic artists, kadalasan ang mga nag-hahanap ng mga bagong web designers at graphic artists ay yung mga nasa advertising at web design firms. Nabuhayan ako ng loob dahil sa ang madalas kong pag-pupuyat para mag-practice ng web design at graphics design ay open pa rin pala sa merkado. At dahil jan, mag-fofocus ako sa mga major subjects ko sa school and at the same time ay tuloy-tuloy pa rin ang pag-papraktis ko during freetime. Hindi ko nga lang naipopost yung sample ng mga ginagawa ko kasi minsan matagal talaga yung proseso ng pagpa-praktis ko.

Bago mag-pasukan, sisikapin kong matulog ng maaga dahil sa halos kalahating buwan ng Abril ay parati akong puyat dahil sa Internet at pagpa-praktis ng Graphic Design at PHP. Nagagalit na nga sa akin ang Mama ko dahil sa inaabot ako ng 2:30AM araw-araw dahil inaabuso ko daw ang katawan ko. Hindi ko pa nga nagagawa yung plano ko, na linisin ang kusina at iibahin ko sana ang pwesto ng kwarto ko dahil medyo magulo na naman, hehehe. At pagkatapos mag-uulan ay pipilitin kong sumama sa pinsan ko na mag-jogging sa umaga para magkahubog naman itong binti ko at magpapawis na din.

Read More

Re-designing Blog

Before I start, I just want to inform the readers of rdaconcepts that there's another author in this blogsite. He is Marlon, one of my classmate in Adamson University and I encourage him to write some informative but not boring articles to my blog. He initiates the article about the Benefits of Smoking but I choose to erase it because is there really have a benefit of smoking inspite and despite of it's dangerous effects.

I'm planning for redesigning my blogsite. The truth is medyo magulo ang content ng blog ko. That's why last month, I started 3 another blogwriting project and it has different niches. First is My View is My Opinion, it is written in Tagalog and it details my personal views, comments and opinions about the latest social events, political and non-political issues and news. The second one is My Schooling. It details about my schooling and what's happening in my School. This comming School Year 2009-2010, I want to write more stories and important lessons in major subjects. Actually, my original plan for this blogsite is to showcase our laboratory activities in major subjects, but I did'nt because the second semester are the most busiest sem due to the projects and defense. The last one is about Life Blog that details about my life, parang online diary ko yung niche niya.

Redesigning blogsite is a hard thing to do. Ang kinokonsider ko kasi kaya gusto kong baguhin yung blog ko ay dahil sa halo-halo yung content nito. Ok din naman kung halo-halo yung content of articles niya. Kaya naman, little-by-little ko siyang gagawin. First off, the layout. Iniba ko yung banner ko para mag-mukha namang presentable sa mga readers and first-timers. Then after that, I want to increase my traffic of my blog. I know the basic and advanced SEO. I already added the in my blogsite. Ang medyo weak ako ay ang networking. Yes, I have blog roll seen in right side of the navigation. Pero hindi lahat sa kanila ay parating nag-bubukas ng mga blogs nila. So may plano ako kung paano ko ma-iincrease yung traffic ng blogsite ko. Then last, pag-aaralan ko ang tungkol sa tweeter. Medyo sikat na ito dahil sa contest ng CNN about first 1 million tweeter follower.

Read More

What Phishing is all 'bout?

Read More

Pagninilay 1 - Sino ang liligtas sa'yo?

Ngayong araw na ito ay ipinagdiriwang ng Simbahang Katoliko ang Linggo ng Palaspas o mas kilala sa tawag na Palm Sunday. Nagsasama-sama ang mga nagsisimba upang pabendisyunan ang kanilang mga palaspas para isabit sa kanilang mga tahanan. Ito rin yung isinusunog at ginagawang abo tuwing sasapit ang Miyerkoles ng Abo.

Sa banal na kasulatan, ipinapakita na ang pagdiriwang natin ngayon ng Linggo ng Palaspas ay hango sa pagpasok ni Jesus sa Bayan ng Jerusalem. Buong galak na ipinakita ng mga taga Jerusalem na sila ay natutuwa sa pagparito ni Jesus kung kaya't bawat isa sa kanila ay nagsipagkuha ng mga sanga ng puno at inilagay sa daraanan ni Jesus at ang iba ay iwinawagayway bilang pagpapakita ng kagalakan. Pumasok si Jesus sa Jerusalem na akala mo ay isang Hari.

Ito rin ang hudyat para sa mga taga Jerusalem na dumating ang kanilang Hari at tagapagligtas. At nalalaman ni Jesus na pagpasok niya sa Jerusalem ay hudyat ng katuparan ng hula na siya ay magpapakasakit upang tubusin ang lahat ng pagkakasala ng tao sa pamamagitan ng pagpapakapako sa Krus.

Ang Diyos Ama, sa pamamagitan ni Jesus ang pangunahing takbuhan at tagapagligtas ng sansinukob. Nakahihigit sa sinuman ang kadakilaan ng ating Panginoon dahil sa pag-ibig niya sa atin. Bukod sa Ama, mayro'n ding nagliligtas at handang mag-ligtas sa atin sa oras ng pangangailangan.

Harapin natin ang kasalukuyang pamumuhay natin. Ang daigdig ay nahaharap sa pandaigdigang problema sa pananalapi. Isa sa mga nagiging tagapaglitas natin ay ang mga Overseas Filipino Workers. Si Nanay, si Tatay, si Ate o Kuya, mga Tito o Tita nating nagiging bread winner ng tahanan ay isa sa masasabi din nating nag-liligtas sa ating mga pangangailangan. Bagamat ang iba ay minamaltrato, minamaliit ng ibang lahi, at namimintong matanggal pa ng trabaho dahil sa Global Financial Crisis, karamihan sa mga OFW ay lubos na nananalangin sa Panginoon na sana ay mas maging malakas ang kanilang pangangatawan, patatagin pa nawa ang kanilang kalooban at gabayan at patnubayan sana sila ng Poong Maykapal.

Ang mga matitinong Kapulisan, Pulitiko, kasundaluhan ang mga pamatay-sunog at Doktor. Sila din ang isa sa mga nagliligtas sa atin. Hindi lahat sa mga nabanggit ko na mga lingkod bayan ay mga kurap at mga mandarambong. Mayroon din naman na may takot sa Diyos at ginagawa ang kanilang tungkulin na hindi nababahiran ng katiwalian.

Ang mga Magulang natin, isa din sila sa mga nagliligtas sa atin. Sa tuwing may karamdaman tayong nararamdaman, sino ang maaari nating sanggunian at lapitan? Ang Nanay natin na madalas ay napupuyat kapag may karamdaman tayong iniinda, samantalang ang Tatay naman natin ang naghahanap kung saan kukuha ng panglunas sa ating karamdaman. Nakalulungkot ngang isipin na sa modernong panahong ito ay may nagiging masamang magulang. Baligtad pa nga, ang iba pa nga sa kanila ang pinangangaralan ng kanilang mga anak.

Maging ang sarili natin, ang maaaring maglitas sa atin. Katuwang natin ang Panginoon sa lahat ng mga problemang darating at dumarating. Subalit, paano naman kung ang lahat ng nagliligtas sa atin maliban sa Panginoon ay mawawala sa atin ng bigla? Paano ang buhay natin?

Kaya't sila ay pahalagahan natin, kagaya din ng pagpapahalaga natin sa Diyos Ama. Dahil sa kanilang ginagawang pagmamalasakit at SAKRIPISYO, pinupunuan nila ang mga bagay na kulang sa atin.

Sa Linggo ng Kuwaresma, namnamin natin ang kahalagahan ng pagpapakasakit ni Kristo sa atin gayun na rin ang mga taong nagsasakripisyo para sa ikinabubuti ng ating buhay.

At para sa kabatiran ng mga mambabasa tungkol sa Araw ng Palaspas, i-click ang Faith of a Centurion, isang Blogsite ni Fr. JBoy ng Kape at Pandesal.

Read More

Abu Sayyaf Hostage

Mahabang Panahon din ang itinagal ng mga nakidnap na ICRC Volunteers sa kamay ni Al Bader Parad. Halos nangayayat na ang mga bihag nito na sina Andreas Notter (isang Swiss National), Eugenio Vagni (isang Italiano), at si Mary Jean Lacaba (Pilipino).

Dumating ang Punto na dapat ay palalayain ang tatlo kung susunod ang Gobyerno na i-pull out ang mga sundalo sa isla ng Sulu. Ngunit nagmatigas ang gobyerno, sa katauhan ni DILG Sec. Puno. Kung ako ang tatanungin, tama lang na nagmatigas ang Gobyerno na huwag sundin ang Huling Demand ng Abu Sayyaf dahil saan ka ba nakakita ng isang Gobyerno na ang mga Bandido pa ang mas matapang sa kanila? Pero, noong napanood ko ang Interview kay Philippine Red Cross Chair Sen. Dick Gordon, bumuhos ang kanyang luha sa kawalang pag-asa at pagsusumamo na palalayain ni Al Bader Parad ang mga ICRC Workers na ang tanging ipinunta nilang tatlo sa Mindanao ay makatulong sa nangangailangan. Hiningi rin ni Sen. Gordon ang Sobriety ng Gobyerno at ng Abu Sayyaf dahil inosente at hindi damay ang tatlo sa kaguluhang nagaganap sa Mindanao. READ MORE>>

Read More